Moni Tori - 76

DE EERSTE MNTEN VAN CHINA

Munten werden voor het eerst in China gemaakt ca. 100 jaar nadat zij werden uitgevonden in het koninkrijk van Lydi� in Oud Turkije. De eerste munten van China verschilden totaal van die van Lydi� en vertegenwoordigden een aparte ontdekking van het idee dat geld gebruikt kon worden in de vorm van gestandaardiseerde metaaleenheden. Terwijl de munten van Lydi�, en de Europese munten die van daaruit ontwikkeld werden, voornamelijk geslagen werden middels matrijzen werden Chinese munten in vormen gegoten. Gegoten munten werden continu gebruikt in China tot het eerste decennia van deze eeuw, en werden vervolgens vervangen door geslagen munten volgens de Europese stijl vanaf 1890.
Deze traditie van het Chinese muntwezen floreerde zo�n 2500 jaren en oefende een sterke invloed uit op de naburige landen. Gegoten munten met Chinese ontwerpen werden gebruikt in Japan, Korea, Vietnam, Indonesi�, Maleisi� en Thailand en ge�xporteerde Chinese munten werden zelfs verder van huis gebruikt namelijk in India, Iran en Oost Afrika.

China
1. Bronzen schoffel munt van de Zhou Koningen
2. Bronzen messen munt van de Hertogen van Qi
3. Bronzen kauri munt van de Koningen van Chu

De eerste referenties met betrekking tot geld in China beschrijven zeeschelpen (met name kauri�s) die werden gebruikt voor betalingen gedurende het tweede millennium v��r Christus. Tegen ongeveer 600 v��r Christus werden doeken en bronzen gereedschappen, zoals schoffels en messen, eveneens gerapporteerd als te worden gebruikt als geld. De uitvinding van munten was een standaardisatie van dit soort geld. Gedurende de 6e eeuw werd in het koninkrijk van Zhou in Noord China besloten om namaak schoffels te maken, dezelfde vorm, maar kleiner dan het werkelijke gereedschap, specifiek om als geld gebruikt te worden. Deze kleine schoffels, gegraveerd met een serienummer of de naam van de betrokken werker, als garantie van de correcte waarde, waren de eerste munten van China.

Andere staten in Noord China namen hetzelfde idee over. Sommige maakten munten van schoffels, maar andere maakten munten die leken op messen en kaurischelpen. Al deze munten waren van gegoten brons, waarvan de meeste inscripties hadden. De schoffels en messen van elke staat waren gemakkelijk van elkaar te onderscheiden vanwege het verschil in vorm en ontwerp. De inscripties gaven over het algemeen de naam van de staat of stad van uitgifte weer en ook het gewicht of de waarde van de munt werd aangegeven.

Het idee met betrekking tot munten verspreidde en ontwikkelde zich erg snel in China. Tegen het midden van de 3e eeuw v��r Christus werden munten in geheel Noord China gebruikt (Zuid China was nog niet bezet door Chinezen). Munten in de vorm van een schoffel werden uitgegeven in de Centrale en Westerse regionen (Modern Henan, Shaanxi en Westerse Shanxi provincies), munten in de vorm van een mes in het Noordoosten (Modern Oost Shanxi, Hebei, Manchurai en Shandong provincies) en munten in de vorm van een kaurischelp in het Zuidoosten (Modern Anhui en Jiangsu provincies). Een nieuwe soort munt begon rond dezelfde periode ook te verschijnen: ronde munten met een gat in het midden werden door verschillende muntbedrijven gemaakt als een gemakkelijkere vorm ter vervanging van de gereedschaps- of de schelpvormige munten.

Zowel de nieuwe ronde munten alsook de gereedschapsmunten werden uitgeven in verschillende denominaties. Alle denominatie systemen die werden gebruikt, waren gebaseerd op het gewicht van het metaal van elke munt en de verschillende denominaties werden over het algemeen uitgedrukt door gebruik te maken van de naam van het gewicht. Het woord jin, gebruikt op munten om schoffel te betekenen, wordt nog steeds in het moderne China gebruikt om een pond gewicht uit te drukken.
Schoffel munten in de waarden �, 1 en 2 hoes (=schoffel) werden door verschillende muntbedrijven uitgegeven. Munten van messen waren er slechts in ��n nominatie, maar series werden gewaardeerd als �30 muntstukken� en circuleerden naast een uitgifte van ronde munten in de waarden 1, 4 en 6 muntstukken.

Bron:

� 2009 Centrale Bank van Suriname