Moni Tori - 36

VERZAMELEN II

Met Moni Tori 35 is het Numismatisch Museum van de Centrale Bank van Suriname gestart met een serie over het verzamelen van munten, bankbiljetten of andere numismatische voorwerpen. In voornoemde Moni Tori werden onder andere de verschillende criteria om tot een verzamelthema te kunnen komen, behandeld. Moni Tori 36 belicht de verschillende aspecten waarmee verzamelaars rekening moeten houden bij het kopen, verkopen en ruilen van numismatische voorwerpen.

Kopen, verkopen en ruilen
Munten of bankbiljetten met een lage waarde zijn nog wel te ruilen, maar al gauw zal elke verzamelaar ontdekken dat er stukken gekocht moeten worden. Dit kan op verschillende manieren gebeuren:

Bij een andere verzamelaar. Dit is alleen verstandig als men goed op de hoogte is van de waarde en de echtheid (verzamelaarsvervalsingen!) van de stukken. Het zal ook een rol spelen of u nog lang bevriend wilt blijven met uw handelspartner.

Bij een handelaar. Dit kan een uitstekende manier zijn als het een betrouwbare handelaar is. Een goede handelaar zal altijd instaan voor de echtheid van de stukken en een eventueel per ongeluk verkocht vals exemplaar onmiddellijk terugnemen. De belangrijkste handelaren zijn verenigd in de A.I.N.P., De Association Internationale des Numismates Professionels. Aangezien in deze handel geen vaste prijzen gelden (de catalogi kunnen alleen als richtsnoer dienen), moet men zelf uitmaken of de prijs redelijk is. Ook hier weer is een goede handelaar het betrouwbaarst, al was het alleen maar, omdat hij zijn klanten graag terug ziet komen.

Op een muntenbeurs. Veel verzamelaars vinden dit de beste plaats om munten te kopen. In zeker opzicht is dit waar, omdat het aanbod groter is dan bij een individuele handelaar en er zijn prijsvergelijkingen mogelijk. De voordelen zijn echter beperkt, omdat het aantal goede en gespecialiseerde handelaren zeer beperkt is, zodat er buiten het gebied van de moderne munten amper prijsvergelijking mogelijk is.

Uit een prijslijst. De voor- en nadelen van deze methode lijken veel op die bij het winkelen bij een postorderbedrijf. Deze methode heeft vooral zin als het om een zeer gespecialiseerd verzamelgebied gaat en men niet in de gelegenheid is om bijvoorbeeld regelmatig buitenlandse munthandelaren te bezoeken.

Op een veiling. Deze methode is zeer geschikt voor mensen die bijzondere exemplaren zoeken. Het nadeel is echter dat men nu geheel zelf de prijs moet vaststellen, waarbij rekening gehouden moet worden met ongeveer 15% opgeld.
Soms worden munten op een veiling in een lot te koop aangeboden, waardoor men gedwongen wordt omwille van ��n of twee fel begeerde exemplaren er soms tientallen te kopen. De overige exemplaren kunnen misschien weer doorverkocht worden hoewel dat meestal net degene zijn die voor de handel minder interessant zijn. Mogelijk kunnen ze geruild worden met een andere verzamelaar. Dit komt nogal eens voor als het om kwaliteitsverbetering gaat. Vanzelfsprekend zal er dan wel bijbetaald moeten worden.

(wordt vervolgd)

Bron:

� 2008 Centrale Bank van Suriname